Η λιτότητα θα φέρει οργή

 Εδώ και πολύ καιρό ακούμε συνέχεια για μέτρα λιτότητας. Τα μέτρα λιτότητας είναι κοινή γραμμή σε κάθε χώρα η οποία έχει οικονομικές δυσκολίες. Φυσικά και τη λιτότητα καλείται να τη λουστεί πάντα η μεσαία και χαμηλή τάξη και από τα λίγα να μείνει με λιγότερα και βουτηγμένη μέσα στην ανασφάλεια για το αύριο.

Κάθε μέτρο που βάζει το χέρι στη τσέπη των εργατικών και χαμηλών στρωμάτων είναι και ένας λόγος οργής και δυσαρέσκειας. Οι κυβερνήσεις έχουν την τακτική να σου παίρνουν πολλά πράγματα αλλά λίγα λίγα, γιατί φυσικά τις ενδιαφέρει να συγκρατήσουν την οργή και την αγανάκτηση σώζοντας την ύπαρξή τους και το πολιτικό σύστημα το οποίο τις αναδεικνύει.

Mark Twain - "Of all the creatures ever made [man] is the most detestable"

"Of all the creatures ever made [man] is the most detestable. Of the entire brood, he is the only one... that possesses malice. He is the only creature that inflicts pain for sport, knowing it to be pain."

Η φράση αυτή, γνωστή ίσως σε πολλούς, συμπεριλαμβάνεται στην αυτοβιογραφία του Mark Twain. Ο συγγραφέας δηλώνει ότι, από όλα τα πλάσματα που έχουν δημιουργηθεί ποτέ, ο άνθρωπος είναι το πιο κακό, το πιο μισητό. Είναι αυτός που, ακόμα και για να διασκεδάσει, μπορεί να προκαλέσει πόνο στους γύρω του, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αυτό που προκαλεί είναι όντως πόνος. Υπάρχει κανείς που μπορεί να αντικρούσει τα λόγια του; Και όποιος θελήσει να το κάνει, πόσα και ποια επιχειρήματα θα πρόβαλε;

Εκκλησία, ο συνδυασμός ευρώ και Θεού

 Η καθημερινότητα αλλάζει γρήγορα και ο μέσος άνθρωπος ατενίζει το μέλλον με αβεβαιότητα. Οι σύγχρονες κοινωνίες βρίσκονται υπό καταστολή με απλούς τρόπους που όμως αδυνατεί να συνειδητοποιήσει η κοινωνία. Από την μία το τρικ της οικονομικής κρίσης (Οικονομία), με το οποίο αγχώνουν και φοβίζουν την κοινωνία ώστε να μπορεί να δέχεται κάθε απόφαση που λαμβάνεται ενάντια στα συμφέροντα του μέσου πολίτη και από την άλλη η Εκκλησία πουλάει ελπίδα και ευεργετεί μόνο όσους αποδέχονται τη δύναμή της και την επιρροή της.

Οι νέοι αξίζουν προσοχή

Μια μέρα σαν τη σημερινή οι νέοι είναι αυτοί που οφείλουν να συγκινηθούν. Οι νέοι σήμερα βιώνουν την απόλυτη αδικία για λάθη που ποτέ δεν έκαναν. Επειδή κάποιοι έζησαν χωρίς να σκέφτονται το αύριο.

Οι νέοι σήμερα δε μπορούν να ανεξαρτητοποιηθούν, δε μπορούν να κάνουν όνειρα δε μπορούν να φτιάξουν μια αξιοπρεπή ζωή και δε μπορούν να βρουν χρόνο για τον εαυτό τους.

Περί εκλογών και πολιτικής

 Υπάρχουν διάφορα ρεύματα σκέψης. Κάποιοι θεωρούν ότι η αποχή είναι απάντηση, άλλοι ότι η υποστήριξη των αδύναμων κομμάτων μπορεί να ταράξει την κυριαρχία των δυνατών και κάποιοι άλλοι απλά αδιαφορούν.

Διαβάζω πολλά άρθρα που στέλνονται στο Blog όμως αδυνατώ να φανταστώ τη λειτουργικότητα πολλών υποδείξεων που δίνονται για αλλαγή.

Το σημερινό πολιτικό σύστημα και κατ' επέκταση η εκλογική διαδικασία, κατά τη ταπεινή μου άποψη δεν έχει κανένα στοιχείο δημοκρατίας.

Το πρότυπό μου είναι μια μελωδία

Όταν ο κόσμος γίνεται σκληρός και οι ήρωες είναι αποτέλεσμα διαφήμισης, νιώθω το χρέος να κάνω οδηγό μου μελωδίες φτιαγμένες από συναισθήματα αληθινά. 

Ακούω φωνές γύρω μου, κραυγές φόβου, αγωνίας, ακούω το θρόισμα των φύλλων που ακόμα παραμένουν στα δέντρα, μπερδεμένα και αυτά από την αλλαγή που τόσο γρήγορα συμβαίνει.. Ακούω τυφλούς να λένε πως είδαν την αλήθεια κατάματα, ακούω το βήμα μου να γίνεται γοργό για να προλάβω υποχρεώσεις και ακούω την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά, καμιά φορά ακούω την αγάπη, όμως μάλλον είναι ιδέα μου..

Καλό βράδυ...

Μοιραζόμαστε όλοι κοινές ανησυχίες, τρεφόμαστε από τις ίδιες ανασφάλειες, αγαπάμε και δηλητηριάζουμε τον εαυτό μας με αρνητικά συναισθήματα συχνά. Κουβαλάμε πληγές και όμορφες στιγμές, φοβόμαστε το άγνωστο και κάνουμε λάθη.

Κάθε βράδυ είναι η ελπίδα για ένα πιο όμορφο πρωινό. Εμείς φτιάχνουμε τον κόσμο που ζούμε, εμείς κάνουμε τα βραδινά όνειρα πραγματικότητα, κάθε βράδυ φτιάχνουμε σκέψεις που διψάνε να γίνουν αληθινές στο πρώτο πρωινό φως.

Το φαρμακείο στο "μικροσκόπιο"

  Αφού η Χώρα απέφυγε τον σκόπελο των εκλογών, καιρός να προχωρήσουμε στην πραγματική αναπτυξιακή πολιτική και στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, που θα δώσουν μια πραγματική ανάσα στην οικονομία και θα δώσουν καινούριες θέσεις εργασίας στον κόσμο που ταλαιπωρείται. Ανάμεσα σε αυτούς βρισκόμαστε και εμείς. Επιστήμονες, αλλά άνεργοι, υποαπασχολούμενοι, θύματα της "μαύρης εργασίας", απόλυτα εξειδικευμένοι στις γνώσεις μας, καταδικασμένοι να κρύβουμε αρκετά από τα προσόντα μας για μια δουλειά. Η μόνη ελπίδα μας, είναι το ΑΝΟΙΓΜΑ του επαγγέλματος μας.

Όσο το χθες απομακρύνεται..

Όσο το χθες γίνεται ανάμνηση το σήμερα θα τρέχει να κρυφτεί σε ένα φοβισμένο εύθραυστο αύριο. 

Όσο ξεθωριάζουν οι ανθρώπινες αξίες τόσο θα ξεχνάς την υπόσταση της αυθεντικής αγάπης. 

Όσο το κέρδος θα σου χαρίζει μια υλική ζεστασιά τόσο θα ξεχνάς τη ζεστασιά μιας αγκαλιάς.